Зэврүүн өглөө 3. (үргэлжлэл)

Хэвтэх дургүй хүн чинь орж ирээ л орон дээрээ гулдайдаг юм байна.  Гэхдээ яг унтаж болохгүй, бас ухас гээд босчиж чадахгүй, дэмий таазаа ширтэн баахан хэвтлээ. Тэгж байтал гэнэт шагайгаа үгүйлж, хайж олохоор шийдэн лазагнан өндийв. Хэдэн өдөр санасан боловч хайх завдалгүй л яваад байсийн.

Олдоггүй дээ. Хаана хийснээ санах гэж хичээхдээ яагаад ч юм дүйнгэтээд, тэрнээсээ болж тэсгэлгүй адгаад байлаа. Эсийн бодлууд толгойд орж гарж улам самуурулна.

Баруун европын энэ нэлхийсэн уйтгарт амьдралд дасцан байхым. Хийморь сүлдээ дээдэлж явдаг тал нутгийн салхи шиг хүү миний мөрөн дээр захын бүсгүй л гараа тавин аальгүүтэх болж,

Хэдэн онигоо зохиох гэж үзэв

Амараа ахыг дуурайж хэдэн онигоо зохиох гэж оролдов хэхэ. Наддаа л онигоошүү юм болсон байхоо доо.

Onigoo

1.  -Монголчууд яагаад ном бичгийн дурсгал ийм муутай юм бэ?

-Лам нар ном хаялцаа л энэ шд. Хэчнээнийг хаяа бол.

-Гү тэгээд юу ч үлдээгүүмүү?

-Үлдсэний нь Цогттайж кинон дээр шатаагаа хаясы шд.

2. -Миний өндрөөс айдаг гэж яаваа, сандал дээр гарч чийдэнгээ сольж чадкуу юм